เรื่องนี้เกิดที่อเมริกา เด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในร้านขายสัตว์เลี้ยง
เด็ก "ผมอยากได้ลูกหมา ลูกหมาราคาตัวละซักเท่าไหร่ครับ"
เจ้าของร้าน "สามสิบ ถึง ห้าสิบดอลล่าร์ หนูมีเงินเท่าไหร่ล่ะ"
เจ้าของร้านเห็นเด็กน่าเอ็นดู จึงปล่อยแม่หมาออกมาจากกรง มีลูกๆ วิ่งตามออกมาสี่ตัว วิ่งเล่นกันดูน่ารักมาก สักพักก็มีลูกหมาอีกตัวค่อยๆ ออกมาช้าๆ ดูน่าสงสาร เด็กคนนั้นชี้ลูกหมาตัวน้อยนั้น
เด็ก "ผมจะเอาตัวนั้น ตัวสุดท้ายนั่นแหละ ราคาเท่าไหร่ครับ"
เจ้าของร้าน "ตัวนั้นอย่าเอาเลย มันพิการ เลี้ยงยากนะ เล่นไม่สนุกหรอก แต่ถ้าจะเอาตัวนั้นจริงๆ ก็จะยกให้ฟรีๆ เลย"
เด็กน้อยไม่พอใจ "ผมมีเงิน ผมอยากจ่ายเงินซื้อมัน อย่าไปดูถูกมันเลยครับ มันก็มีค่าเท่ากับพี่ๆของมัน ผมจะดาวน์สองดอลล่าร์สามสิบเจ็ดเซนต์ แล้วจะขอผ่อนอาทิตย์ละห้าสิบเซนต์"
เจ้าของร้าน "งั้นเลือกเอาตัวอื่นดีกว่า ตัวนี้มันวิ่งไม่ได้ เล่นไม่สนุกหรอก"
เด็กชายมองหน้าเจ้าของร้าน แล้วเขาก็ดึงขากางเกงขึ้นมา ขาของเขาก็เป็นเหมือนกัน
เด็ก "ผมว่าลูกหมาตัวนี้ มันคงต้องการเจ้าของที่จะเข้าใจมัน ผมขอตัวนี้เถอะครับ"
นี่แหละคือความเมตตา
ท่านอาจารย์ว่า การที่เด็กชายคนนั้นเห็นใจและรักลูกหมาตัวนั้น เพราะเขารู้สึกว่ามันเหมือนกับเขา หมาก็ขาเป๋ไม่มีใครรักและให้ความสำคัญ ตัวเขาก็เหมือนกัน มันน่าจะไปด้วยกันได้
ท่านสอนต่อว่า หากเราสามารถมองเห็นว่า คนอื่นหรือสัตว์อื่นมีอะไรๆ เหมือนๆ กับเรา ความเมตตาจะเกิดทันที ฉะนั้น การที่เราพิจารณาว่า ทุกคนในโลกนี้ล้วนเป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกคนในโลกนี้ไม่ต้องการความทุกข์แม้เพียงนิดเดียว และทุกคนต้องการความสุขแค่นิดเดียวก็ยังเอา ฉะนั้นเราเหมือนกัน ความซาบซึ้งในข้อที่เราเหมือนกันนั่นแหละจะทำให้ความเมตตาเกิดขึ้น
(จาก หนังสือเรื่องท่านเล่า โดย ศรีอรา อิสสระ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น