แบกน้ำตาลทราย
วันนี้แม่ทำอะไรให้ผมตกใจ จู่ๆ ก็ยกมือไหว้ผมพร้อมกล่าวว่า
“แม่ต้องขอบคุณธีรยุทธมากนะที่มาช่วยสอนแม่ปฏิบัติธรรม สอนแล้วสอนอีก
แม่ก็จำไม่ค่อยจะได้ บางอย่างบางเรื่องแม่ถามซ้ำไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง ธีรยุทธก็ไม่รู้จักเบื่อ ก็ยังอธิบายซ้ำแล้วซ้ำอีกให้ฟังทุกครั้งไป”
“แม่ถือว่าธีรยุทธเป็นอาจารย์ของแม่นะ ที่แม่ไหว้ แม่ไหว้อาจารย์ หากไม่มีอาจารย์คนนี้มาสอนถึงที่บ้าน
แล้วแม่จะมีโอกาสวาสนาไปเรียนกับเขาได้ที่ไหน
อ่านก็ไม่ออกเขียนก็ไม่ได้ฟังก็ยังเข้าใจยาก ฟังแล้วก็ยังลืมง่ายอีกต่างหาก”
“แม่ครับ...แม่อย่าไหว้ผมเลย ถ้าแม่จะไหว้ ขอให้ไหว้พระพุทธเจ้า
เพราะสิ่งที่ผมพูดให้แม่ฟังเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่ใช่คำสอนของผม แต่ถ้าแม่ไหว้ผม ก็อย่าได้ติดที่ตัวผม ขอให้ทะลุตัวผม
ไปหาพระพุทธเจ้า นะครับ”
ฟังแล้ว ก็น่าปลื้มใจครับ ที่แม่ผู้คิดว่าตนเองเป็นผู้อาภัพ
ไม่ได้เรียนหนังสืออ่านไม่ออกเขียนไม่ได้
แต่จิตใจใฝ่ธรรมสามารถฝึกปฏิบัติตนทุกวันไม่มีขาด
จนสามารถสัมผัสพระธรรมที่ทำให้ใจชุ่มฉ่ำเย็น จนแม่กล่าวประโยคหนึ่งออกมาว่า
“เมื่อก่อน
แม่เหมือนคนแบกความทุกข์ เปรียบเสมือนแบกน้ำตาลทรายหนัก 10 กิโล
บัดนี้ทุกข์ของแม่ลดลง
เหมือนแบกน้ำตาลทรายเหลือเพียงแค่ 3 กิโล”
แม่ยกมือพนมไว้กลางระหว่างอก แล้วกล่าวว่า
“ลูกมีพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง
พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งของลูก”
“แม่ครับ ผมดีใจครับ ที่แม่มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง
แม่อย่าทิ้งพระพุทธเจ้านะครับ เพราะพระพุทธเจ้าไม่เคยทิ้งเรา คนส่วนใหญ่พอทุกข์ก็คิดถึงพระพุทธเจ้า
พอสุขก็ลืมพระพุทธเจ้า”
“แม่ไม่ทิ้ง แม่ไม่ทิ้ง ถ้าแม่ทิ้ง แม่คงไม่ไหว้พระ สมาทานศีล 5
ปฏิบัติธรรมทุกวัน แม่เห็นคุณเห็นประโยชน์ที่เกิดขึ้นกับใจแม่แล้ว
ใครคิดจะทิ้งก็เป็นสิ่งที่น่าเสียดาย น่าเสียใจและเสียโอกาส
แต่แม่ไม่ทิ้งแน่นอน...แม่สัญญา”
“แม่ครับ พระพุทธเจ้าพระองค์ท่านเป็นเพียงผู้ชี้ทาง
ส่วนการเดินทางเป็นหน้าที่ของเราทุกคนนะครับ”
“พรุ่งนี้เช้า ผมจะมาคุยกับแม่ใหม่นะครับช่วงสายๆ หรือบ่ายๆ
ถ้าแม่ว่างและสะดวกก็กลับมารู้กายรู้ใจบ่อยๆ นะครับ ทุกครั้งที่แม่รู้กายรู้ใจ
ให้แม่จำไว้นะครับว่า ขณะนั้นแม่กำลังเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า
แม่กำลังปฏิบัติบูชาพระพุทธองค์อยู่นะครับ”
ชีวิตเราเกิดมาล้วนมีทุกข์
หากใครหลงเพลินหลงสนุก ไม่นานเราก็จะพบกับความทุกข์ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของสิ่งทั้งหลาย
หากใครรู้เท่าทันความจริง รู้จักละวางเสียบ้าง
จิตที่เคยวุ่นก็จะกลายเป็นว่าถ้าวางเป็น
(จากหนังสือ สอนแม่ฝึกหัดปฏิบัติธรรม โดย ธีรยุทธ เวชเจริญยิ่ง)
(จากหนังสือ สอนแม่ฝึกหัดปฏิบัติธรรม โดย ธีรยุทธ เวชเจริญยิ่ง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น