เมื่อท่านอาจารย์เดินทางกลับจากอเมริกา
ท่านเล่าว่ามีโยมผู้หญิงฝรั่งสูงอายุคนหนึ่งแต่งหน้าแต่งตาจัดเต็มที่ ทำผมทรงสูงๆ นุ่งมินิสเกิ๊ตสั้นกุ๊ด
ดูแล้วน่าสลดสังเวช
ท่านจึงว่าคนบางคนชอบสู้ในสิ่งที่มนุษย์เราสู้ไม่ได้ ทำให้เหนื่อยเปล่า
เสียทั้งกำลังกายกำลังใจและกำลังทรัพย์ คนที่คิดว่า “ข้าพเจ้าไม่ต้องการแก่
ข้าพเจ้าจะสู้เต็มที่เพื่อไม่ให้แก่”
และพยายามจะประกาศว่าฉันไม่แก่
ท่านว่าน่าสงสาร ยังไงๆ สุดท้ายเราก็ต้องแก่ จะเป็นแก่ที่ไม่ยอมรับว่าแก่
หรือแก่ที่ยอมรับว่าแก่ ก็ยังแก่อยู่วันยังค่ำ
ฉะนั้นทุกๆ เช้าท่านแนะให้ส่องกระจกแล้วบอกตัวเองว่า “เรามีความแก่เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้” และทุกๆ ครั้งที่เห็นผมหงอก ให้คิดว่า ‘โอ้! พระพุทธเจ้าสอนจริงหนอๆ’
ท่านว่าไม่ต้องไปย้อมให้เสียศักดิ์ศรีลูกศิษย์พระพุทธจ้าหรอก จะได้เป็นเครื่องเตือนสติไม่ให้เราประมาท
(จาก หนังสือเรื่องท่านเล่า โดย ศรีอรา อิสสระ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น