เล่าเรื่องโดย ชยสาโร ภิกขุ
เจ้าของร้านขายนกในฮ่องกงวางกรงนกธรรมดาๆ ใส่นกธรรมดาๆ ใส่นกธรรมดาๆ ไว้ที่บริเวณกระจกหน้าร้าน สิ่งที่ไม่ธรรมดาในกรงนกนั้น คือ ภาชนะใส่น้ำสำหรับนก มันเป็นโบราณวัตถุสมัยราชวงศ์เหม็งราคาหลายหมื่นเหรียญฮ่องกง คนที่เดินผ่านหน้าร้าน ถ้าเป็นคนที่รู้จักคุณค่าของโบราณวัตถุเป็นต้องตาลุกวาว ที่เห็นวัตถุสูงค่าเช่นนั้นอยู่ในกรงนกที่ทั้งกรงและทั้งนกดูแสนจะธรรมดาๆ ราคาถูกๆ กิเลสย่อมจะเกิดขึ้นได้ทันที และจะนำพาบุคคลนั้นๆ เข้าไปในร้าน เขาจะแกล้งถามเจ้าของร้านว่า นกกรงนั้นราคาเท่าไหร่ เจ้าของร้านก็จะบอกราคาไม่ธรรมดา คือ ราคาแพงมากสำหรับนกธรรมดาๆ ชนิดนั้น จนเขาตกใจ แม้เขาจะรู้อยู่แก่ใจว่า ราคานกไม่ควรจะแพงขนาดนั้น แต่ก็เอาเถอะ ไม่เป็นไรหรอก เขาคิดว่าเขาฉลาดคนเดียว เจ้าของร้านคงไม่รู้คุณค่าของภาชนะใส่น้ำในกรงนกหรอก เขาจะรีบตกลงซื้อนก โดยไม่กล่าวถึงภาชนะใส่น้ำ เจ้าของร้านก็จะยิ้มแล้วรีบไปหยิบกรงนกออกมาส่งให้คนซื้อ แต่ไม่ลืมที่จะหยิบภาชนะใส่น้ำออกเสียก่อน
ลูกค้า "ไม่ต้องเอาออกหรอก ถึงมันจะเก่าก็ไม่เป็นไร ผมไม่ถือหรอก"
เจ้าของร้าน "คุณไม่ถือแต่ผมถือนี่ครับ ภาชนะใบเนี้ย...ย น่ะ สมัยราชวงศ์เหม็งเชียวนะครับ ราคาตั้งหลายหมื่นดอลล่าร์แน่ะ"
ท่านอาจารย์จึงว่า นี่คือตัวอย่างหนึ่งของเล่ห์กลการขายที่อาศัยความอยากหรือตัณหาธรรมดาๆ ของมนุษย์ ความอยากทำให้เราคิดว่าเราฉลาดคนเดียว จนลืมคิดไปว่าคนอื่นเขาอาจจะฉลาดกว่า
(จาก หนังสือเรื่องท่านเล่า โดย ศรีอรา อิสสระ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น